“Hışt !” dedi düşümde, koru yaprakları;
Gözlerim kıynaşık, dinledim onları…
“Hışt-hışt boş ver !” dedi, tekrar canlandırdı;
Cılız kalmış-kurumuş fidanlarımı
Ve öksüz-yetim kalmış sevinçlerimi…
BOŞ VER
“Hışt !” dedi düşümde, koru yaprakları;
Gözlerim kıynaşık, dinledim onları…
“Hışt-hışt boş ver !” dedi, tekrar canlandırdı;
Cılız kalmış-kurumuş fidanlarımı
Ve öksüz-yetim kalmış sevinçlerimi…
Düşümde gördüm gölgemi, “boş ver !” dedi.
Gündüz vakti dertleştim, döktüm içimi;
Önce kısa, sonra uzun sözler etti…
Uyku vakti; usulca zihnimde gezdi
Ve tüm evrenle de bütünleşti, sanki…
Hasan ER