Paradokslar, yanılgılarla dolu bir toplumda yaşıyoruz. Sorgulatmaktan uzak yanlış-eksik eğitim bir yana… Türetilen yanlış inanç ve geleneklerin körebesinde, birbirine çarpıp sürtüşürken… Bir yandan da kapitalist sistemin sömürüsünde yokluk çeken hayatlar…
Yönetemediğimiz her şey bizi yönetir. Ya yönetirsiniz ya da yönetilirsiniz, arası
yoktur. Acı olanı, yönettiğini sanıp savrularak yönetilmektir...
Bilinçaltımız, kendimizin bile bilmediği veya çok az bilebildiği… Daha doğrusu ‘Gnosis’ yani sezgi/tefekkür yoluyla bir yere kadar hissedebildiği, en derin yanımızdır...
Havada bir gerginlik, bir sıkıntı... Yağmur yağamadı bir türlü,
Doğurması geciken, acıyla kıvranan bir kadın görüntüsü...
Ağaçların kolları yukarda, eldivenleri takmış gönüllü,
Her biri ameliyata hazır; doktor ve hemşire görünümlü...
Kefeleri, zınk-aşağı zınk-yukarı;
Her yerde, şaşmaz-çalışıyor devamlı.
İster, etki-tepki fizik kanunları;
Eğip-büküp oynadılar, ter-ekmeğimle;
Kuruttular, çubuklar yaptılar; haince.
Sonra küflettiler, yalan-yeşil bir renge;
Parmaklık yapıp koyuverdiler, içine…
Ekinlerin uzun gölgeleri,
Söylerken hüzün türkülerini;
Özlem sesleri, boynumu eğdi;
Kollarım da bir-bir kalkıverdi…
Robota mı sormak lazımdı?
Hani, insanın hayrınaydı!
Gir, adını ve soyadını;
Sonra, kimlik numarasını…
Beynim dans ediyor, âşık-berduş beynim…
Şura-buranın düşkün bir gezginiyim.
Tuzlu yosun buldum, kokusunu çektim;
Paşabahçe yollarında bir-bir estim…
Türkünün, düğümlenen kelimesiydim;
Tıkanıp-mecalsiz kaldım ve tükendim…
Hem neyzendim, hem üflediği yanık ses;
Bir aşık olduğum var ve bir de nefes…
